Nu er London natturulega fjolmenningarborg og eg imynda mer ad med sma kynblondun megi laga thetta til. Bretinn er natturulega eins og vodka i djus nema ad vantar djusinn. Hann er thvi tordrukkinn svona straight up.
En Bretinn leynir a ser. Bjarni hefur fullyrt vid mig ad Bretar noti hvad mest af svokolludum metro vorum fyrir karlmenn. Metro vorur eru skv. Bjarna, sem er serfrodur um efnid, hvers lags hudkrem, rakvelar (tha fyrir bringu og handakrika) og svo mœtti lengi telja. Nu hefdi eg talid ad t.d. Sviar eda Italir vœru mun grimmari i thessu.
Eg atti mjog erfitt med ad trua thessu en svo for eg ad athuga malid betur og horfa i kringum mig. Eg for ad sja ad i verslunarmidstodvum er alltaf folk sem er ad lokka menn i eitthvert treatment fyrir thessar vorur. Bjarni let t.d. einu sinni bada hendur sinar upp ur saltkornum og bera a thœr eitthvert kokoshnetusmyrsl. Eg komst ekki skadlaus fra thessu, konan heimtadi ad fa ad pussa a mer eina nogl og syna mer hvernig thetta gœti nu litid ut. Noglin vard glansandi fin, hropadi bara a mann ad setja sma Charlie a hana og lata Bjarna taka eitt slag.
Eftir thetta treatment leid mer furdulega. Eg var ekki eins vanur thessu og Bjarni og fannst ad karlmennsku minni vegid. En thegar madur er i Rom...
Fyrst ad Bretinn er svona vitlaus i thetta tha leikur madur kannski bara med. Enda er thad svo sem rokrett ad Bretinn noti thessar vorur, ekki veitir af ad spasla framan i tha greyin.
Farinn ad pumpa...
